"Türk genci inkılâpların ve rejimin sahibi ve bekçisidir.                                                                               

Bunların lüzumuna, doğruluğuna herkesten çok inanmıştır.                                                           

Rejimi ve inkılâpları benimsemiştir.

Bunları zayıf düşürecek en küçük veya en büyük bir kıpırtı, bir hareket duydu mu: 

bu memleketin polisi  vardır, jandarması vardır, ordusu vardır, adliyesi vardır … demeyecektir.

Elle, taşla, sopa ve silahla… Nesi varsa onunla eserini koruyacaktır.

Polis gelecektir, asıl suçluları bırakıp suçlu diye onu yakalayacaktır.

Genç, 'polis henüz inkılap ve cumhuriyetin polisi değildir' diye düşüncek fakat asla yalvarmayacaktır.

Mahkeme onu mahkûm edecektir.

Yine düşünecek: 'demek adliyeyi de ıslâh etmek, rejime göre düzenlemek lâzım…'

Onu hapse atacaklar; kanun yolundan itirazını yapmakla beraber, bana, İsmet paşa’ya, meclise

telgraflar yağdırıp haklı ve suçsuz olduğu için tahliyesine çalışılmasını, kayrılmasını istemeyecek,

diyecek ki: 'ben iman ve kanaatimin icabını yaptım.

Müdahale ve hareketimde haklıyım.

Eğer buraya haksız olarak gelmişsem,  bu haksızlığı meydana getiren sebep ve amîlleri düzeltmek de 

benim vazifemdir...'

İşte benim anladığım türk genci ve türk gençliği…"

                                       Gazi Mustafa Kemal